İstanbul Esenyurt'ta kısa aralıklarla Caferilere ait iki cami kundaklandı. Esenyurt İncirtepe Mahallesi'nde bulunan Allahuekber Ehlibeyt Camisi’nin kütüphanesi haziran ayı başında yanmıştı. Dün gece de aynı ilçenin Yenikent Mahallesi’nde yine Caferilere ait Muhammediye Camisi’nin kütüphanesi yandı. İddiaya göre merdiven dayayarak içeri giren kimliği belirsiz kişiler caminin kütüphane bölümünü ve minberin bulund..

Bu ülkede en makbul olan “suya sabuna dokunmamak” ve özellikle de “öteki” olana dair yazmamaktır. Örneğin Alevilerin dertlerini sıkıntılarını fazla yazmaya başlarsan adın “Alevi yazara” çıkar. Yaftalanırsın. Sıkıntı yaratırsın. Hatta daha sonra da adın “mezhepçi ve Aleviciye” kadar uzar...

Örneğin, devlete ve çoğunluk inancına ait hiç kimse asıl mezhep..

Sivas’a bu kaçıncı gidişim bilmiyorum ama önceki gün Sivas katliamının 21.yılıydı. Dile kolay katliamın üzerinden tam 21 yıl geçmiş. Nazım Hikmet “en fazla bir yıl sürer, yirminci asırlarda ölüm acısı” demiş olsa da, önceki gün Sivas’ta yürüyen binlerce kişi “ölüm acısının” 21 yıldır halen devam ettiğinin resmiydi.

“Acıları kaşımayın, yaraları yeniden kanatm..

Bugün 2 Temmuz. Sivas katliamının 21. yılı… Lafa gelince siyasi cinayetlere karşı olduğunu açıklayanların, hesap sorulması gerektiğini söyleyenlerin, adalet, hukuk ve özgürlük diyenlerin ne yapacaklarını 21. yılında bir kez daha yaşayarak göreceğiz. Çünkü Sivas lafın bittiği yer. Çünkü Madımak, on beş bin kişinin “yakın ula yakın” diyerek insanları yaktığı yer…

“Dokun..

Türkiye devletin bilgisi ve gözetiminde yapılan katliamlarla yüzleşmekten kaçmaya devam ediyor. Bunun en önemli örneklerinden biri hiç tereddütsüz 2 Temmuz 1993 Madımak katliamıdır. Çarşamba günü katliamın üzerinden tam 21 yıl geçmiş olacak.

Yalnızca Alevilere karşı değil, insanlığa karşı işlenmiş bir katliama “hadise” diyerek ve gerçeklerden kaçarak bir yere varılmaz. Lafı evirip çevirm..