Bu yazıyı Tokat’tan yazıyorum. Hani şu Lice katliamını protesto eden gençlere saldırıp linç girişiminde bulunduğu için Başbakanın övgüsüne mazhar olmuş ve diğer kentlere örnek gösterdiği Tokat’tan. Olay yaşandıktan iki gün sonra kente geldim, ilk işim tüm yerel gazeteleri alıp olayın detaylarını yazılı basından okumak oldu. Arkasından linç girişimine maruz kalan gençlerle görüştük, daha sonra da kimi siyasi parti ve sivil toplum kuruluşları ve sendikalarla görüştük, Tokat’ta bulunan kurum ve kuruluşların basına verdiği açıklamaları, demeçleri okuduk. Yerel basın mensuplarıyla da görüşüp notlarımızı aldık. Başkanı bulunduğum Hubyar Sultan Alevi Kültür Derneği olarak konuya ilişkin bir rapor hazırlayıp kamuoyuna ve ilgili kurumlara sunacağız. 

Tokat tarihsel süreç içerisinde yüzyıllarca demografik yapısı itibarıyla çok kültürlü, çok dilli, çok inançlı bir şehir olarak varlığını sürdürmüştür. Tokat yüzyıllarca zalimlerin zulmüne karşı verilen mücadelenin başkenti olmuştur. Tokat, Hubyar Sultanların, Keçeci Babaların, Anşa Bacıların, Köroğlu’nun (Kamuoyu ve resmi tarihçiler Köroğlu’nu Bolu’lu olarak yazsa da gerçek bu değildir), Celal Baba’nın, Baba Zünnunların kentidir. Tokat hâlâ canlı tanıklarıyla ve yaşayan fiziki yapılarıyla Ermenilerin, Rumların, Türkmenlerin, Alevilerin, Sünnilerin, Hristiyanların, Yahudilerin birlikte yaşadığı bir kenttir. Bugünün hokkabazları bu gerçeği değiştiremez. Tokat’ı milli duyguları hassas, milliyetçiliği kuvvetli bir kent diye sunup gerçekleri ört bas edemezler. Tokat zalimin zulmüne karşı 120 yıl kesintisiz silahlı mücadele veren ve tarihte Celali isyanları diye anılan isyanların başkentidir. Tokat; Pir Sultan Abdal’ın “İnsin sancak Kazova’ya dikilsin” diye işaret ettiği isyan başkentidir. 

Tokat’ta yaşayan Aleviler, solcular, sosyalistler yaşadıkları kentin tarihini, kültürünü bilmeden, kimi hokkabazların ve zalimlerin, yakıcıların, yıkıcıların, asıcıların, kesicilerin, inkar ve imha politikalarını benimsemiş kafatasçıların yarattığı siyasi algıya hizmet edercesine bir Tokat hassasiyetinden bahsediyorlar. Tokat’ta yaşayan ve kendisini solcu, sosyalist, komünist, Alevi olarak tanımlayanların önemli bir kısmı Tokat’ta bir milliyetçilik yarışına girerken daha muhalif bir noktada bulunanlar ise yine dillerinden o Tokat hassasiyetini bırakmıyorlar. 

Tokat’ta bulunan Alevi kurumu (Pir Sultan Abdal Kültür Derneği Tokat Şubesi ve Cemevi) “Ben daha çok milliyetçiyim” dercesine bayrak yarışına girip, bayrak indirilmesine tepki olsun diye bina boyunca bayrağı cemevine asıyor. 

Tokat’ta sağından soluna, sosyalistinden, komünistine, Alevisinden Sünnisine herkes eylemcileri suçluyor. Herkes bir akıl tutulması yaşıyor, ya yaşanan milliyetçilik yarışında ön almaya çalışıyor ya da bu yarışın karşısında bir yerde durmaktan kaçınıyor. Kimse bu saldıran linççi güruhun kendisini askerin, polisin, savcının, yargıcın yerine koyup polis gözetiminde ve tanıkların beyanlarına göre polisin teşvikiyle yaptıkları saldırıya ses çıkartmıyor. Ben bu yazıyı kaleme aldığım dakikaya kadar Tokat’ta bulunan hiçbir kurum ve kuruluştan bu saldırıyı kınayan bir açıklama gelmemiş ve kamuoyuna açık bir söz söylenmemiştir. Bu milliyetçilik yarışına ya da bu milliyetçilik yarışına itiraz eden bir noktada durmadığımız sürece bu durumun kazananı hiçbir zaman Aleviler, solcular, sosyal demokratlar, emekçiler, laikler vb. topluluklar olmamıştır. 

Bir Tokatlı olarak yaşanan bu duruma üzüldüm ve bu durumdan utanç duydum.