Türkiye’de Avrupa örnekleri vermek pek sevilmez. Hatta birçok insanı rahatsız eder. Ama son birkaç aydır yaşadıklarımızı görünce, örnek vermek ve kıyaslama yapmak kaçınılmaz oldu.
 
 Alman Cumhurbaşkanı Christian Wulff iki yıl önce hakkındaki bazı suçlamalar nedeniyle cumhurbaşkanlığından istifa etmişti. Bu iddialardan biri; 54 yaşındaki Wulff'un 2008 yılında Aşağı Saksonya Eyaleti Başbakanı iken, eşi ile birlikte Münih'teki geleneksel Ekim Şenliği'ne katıldığı sırada, yaklaşık 720 euro’luk konaklama ve yemek masrafını, film yapımcısı arkadaşı Groenewold'e ödettirdiğiydi. Bu iddianın asıl nedeni ise; 720 euroluk konaklama ve yemek parasını arkadaşına ödettiren Cumhurbaşkanı Wulf’un, daha sonra arkadaşının filmleri için Siemens'in Yönetim Kurulu Başkanı'ndan destek istemesiydi. (Bu arada belirtmek de yarar var; şirketin genel müdürü bu isteği geri çevirmiş. Düşünsenize; bizde Cumhurbaşkanı’nın böyle bir isteği olacak ve bir ‘Babayiğit’ buna karşı çıkacak. Örneğin aklıma yalnızca Başbakan’ın kızı için Remzi Gür ile yaptığı telefon konuşması gelmiyor, Sabah ve ATV’nin satın alındığında milyar doları bulan krediler de geliyor).
 
 Bu durum, yalnızca bir cumhurbaşkanının pozisyonunu haksız kullanma olarak değerlendirilmedi, aynı zamanda, yanlış okumuyorsunuz bir ‘yolsuzluk’ olarak değerlendirildi. Bu iddia daha sonra Wulff’un tartışmalı ‘düşük ev kredisi’ ve zengin tanıdıklarının yazlıklarında geçirdiği pahalı tatillerle de bütünleşince, iş istifaya kadar uzadı. Tabii istifa sürecinde Wulff’un ‘Cumhurbaşkanı’ sıfatıyla basın hürriyetini hiçe sayarak Bild Gazetesi yöneticisini telefonda tehdit etmesinin de ciddi rolü olmuştu. (Bizde ise bunun lafı bile olmuyor. Başbakan kendisine ‘çanak soru’ sormayan muhabirleri bir tek dövmediğini biliyoruz ama ‘Alo Fatih’ modelinde olduğu gibi gazete yöneticilerini ve sahiplerini nasıl yönettiğini de artık bütün çıplaklığıyla biliyoruz).
 
 Dava Hannover Eyalet Mahkemesi'nde görüldü. Alman Cumhurbaşkanı ‘çıkar sağlamak ve rüşvet almak’ suçlarından üç yıl hapis cezası istemiyle yargılandı. Çünkü Almanya’da, görevde çıkar sağlama suçu sabit görülenler, para ya da en kötü ihtimalle üç yıl hapis cezasına çarptırılabiliyor. Yargılama sırasında Wulff’un ‘rüşvet alma suçlamasının asılsız olduğunun’ mahkeme tarafından tescil edilmesi için, savcılık uzlaşma önerisinde bulundu. Savcılık 20 bin euro para cezası karşılığında davanın kapatılmasını önermişti. Ama 200 bin euro yıllık emekli maaşı olan Wulff bu uzlaşma önerisini reddetti ve hakim karşısına çıkmak istedi. Gerekçesi çok netti:
 Suçlamalardan dolayı siyasi kariyeri çizilmiş, aşağılanmıştı. Şimdi hiç değilse kamuoyu karşısında ‘temize çıkması’ ve kendisini rahatlatması gerekiyordu. Önceki gün sonuçlanana davada Wulff’un istediği oldu ve mahkeme eski Cumhurbaşkanı için beraat kararı verdi.
 
 Almanya’da durum bu… Bize gelince… Alman gazeteleri “Şimdi sona gelindi”, İngiliz gazeteleri “Ses kayıtları Türk Başbakanı’nı istifaya çağırıyor” diye yazıyor. Amerikan gazeteleri de “Sayın Erdoğan'ın hükümeti, şimdi kanıtların bazılarını itibarsızlaştırmak için harekete geçerken cambazlık yapıyor” diye yazıyor…
Bunlara rağmen bizde tam bir rezalet hüküm sürüyor. Uluslararası birçok kaynak bile Başbakan Erdoğan ile oğlu Bilal arasındaki konuşmalar ‘montaj değil, gerçek’ derken; iktidar bu işin nasıl bir komplo olduğunu döne dolaşa anlatmaya, halkı kandırmaya çalışıyor. Ayıptır, günahtır, yazıktır! Türkiye bunu hak etmiyor!

***

TOPLANTILAR: Cumartesi günü saat 14:00’te Ankara Barosu’nda Etimesgut Belediye Başkan Adayı Mehmet Yula ve Kahramanmaraş Milletvekili Durdu Özbolat ile ‘Yerel Seçimler, Aleviler ve Siyaset’ konusunu tartışacağız. Pazar günü ise Almanya Kiel’de saat 14:00’te ‘Aleviler, Siyaset ve Vizyon’u ele alacağız.